อรรถาธิบาย กิจการ บทที่ 14
อาณาจักรกรีก และโรมันนั้น แม้จะเป็นคนละอาณาจักร แต่มีอะไรหลายๆ อย่างเกี่ยวพันกัน จึงขอเล่ารวมๆ ทั้งสองอาณาจักรไปพร้อมๆ กัน
เรื่องของเวทมนตร์ของ 2 ชนชาตินี้ปรากฏอยู่ในตำนานเทพเจ้าที่เล่าผ่านบทกวีของโฮเมอร์ นั่นคือ “อีเลียด (Iliad)” และ “โอดิสซี (Odyssey)” สงครามการต่อสู้เพื่อแย่งชิงหญิงงามผู้เลอโฉม “เฮเลน (Helen)” เหล่าเทพเทวีปรากฏตัวขึ้นสอดแทรกอยู่เป็นช่วงๆ จนเฮเสียดได้เขียนขึ้นให้เป็นเทพตำนาน โดยมีเทพซุสผู้ยิ่งใหญ่ประทับอยู่บนยอดเขาโอลิมปัส ต่างจากตำนานของซูเมเรียนแต่ก็มีส่วนคล้ายอียิปต์ เพราะเหล่าเทพ-เทวีเริ่มมาเกี่ยวข้องกับมนุษย์ บางครั้งก็มาได้ภรรยาเป็นมนุษย์บ้าง และมักมีบุตร-บุตรีที่เป็นมนุษย์ด้วย ตัวประหลาดๆ อย่างคนครึ่งม้า “เซนทอร์ (Centaurs)” หรือคนมีหัวเป็นวัวอย่าง “มิโนทอร์ (Minotaur)” ก็มาจากตำนานของกรีก
เวทมนตร์ของชาวกรีก-โรมันมักไม่ปรากฏในหมู่มนุษย์ธรรมดา นอกเสียจากว่าเหล่าทวยเทพดลบันดาลให้เกิดขึ้น ดังนั้นผู้มีคาถาอาคมของชนชาตินี้จึงไปตกอยู่ที่เหล่านักบวช หรือเทพเจ้า
ประชาชนคนธรรมดาจึงบูชาเหล่าเทพ-เทวีต่างๆ อย่างงมงายแบบโงหัวไม่ขึ้น และบุคคลสำคัญต่างๆ ก็มีความเชื่อว่าตนเองถือกำเนิดมาจากเทพเจ้า
อเล็กซานเดอร์มหาราช (Alexander the Great) ราชันแห่งกรีกได้รับการสอนสั่งจากพระมารดาว่าตนเองเป็นบุตรแห่งซุส
รีมัส-โรมิวลัส (Remus-Romulus) สองพี่น้องผู้ก่อตั้งอาณาจักรโรมันเล่าต่อกันมาว่าเป็นบุตรของเทพมาร์ส (Mars) หรือเทพแห่งสงคราม
การที่ลูกหลายของเทพเจ้าลงมาปกครองมนุษย์ถูกถ่ายทอดผ่านอาณาจักรเก่าด้วย น่าสังเกตว่าความเชื่อเดิมที่มนุษย์ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเป็นทาสรับใช้เทพเจ้าบนท้องฟ้า จนอับราฮัมกลายเป็นบิดาแห่งดวงดาว ความเชื่อเคลื่อนสู่อียิปต์ จนถึงกรีก-โรมัน ดินแดนที่อยู่รอบๆ ทะเลเมดิเตอริเนียนก็รับอิทธิพลนี้อย่างแนบเนียนจนไม่รู้ว่าต้นกำเนิดที่แท้จริงเป็นอย่างไร
