ค้นหาข้อมูลจากบล็อกนี้

วันเสาร์ที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2563

เทพเจ้าของบาบิโลน

 อรรถาธิบาย ดาเนียล บทที่ 3















ตำนานของซูเมเรียนบันทึกการสร้างมนุษย์เช่นเดียวกับคัมภีร์ไบเบิ้ล แต่มีความแตกต่างกันคือ มนุษย์ถือกำเนิดเกิดขึ้นเพราะความผิดพลาดของเทพเจ้า “ลาฮาร์ (Lahar) เทพแห่งโค” และ “อัชนาน (Ashnan) เทวีแห่งธัญพืช” ทั้งสองมีหน้าที่นำอาหารมาถวายแด่เทพผู้ยิ่งใหญ่ นั่นคือ “นานนา (Nanna) (พ่อ) เทพแห่งดวงจันทร์”, “อีนานนา (Inanna) (แม่) เทวีแห่งดวงดาว” และ “อูตู (Utu) (ลูก) เทพแห่งดวงอาทิตย์” แต่ทั้งสองเผลอหลับไปในระหว่างการทำงาน จึงมีผลทำให้ “นามมู (Nammu)” และ “นินมาฮ์ (Ninmah)” เทวีแห่งการเกิด ต้องสร้างมนุษย์จากดินเหนียวเพื่อเลี้ยงเหล่าทวยเทพ ด้วยการถวายธัญพืชและสัตว์เพื่อบูชายัญ และนี่คือสาเหตุที่ชนเผ่านี้เชื่อว่าพวกเขาถูกสร้างมาเพื่อเป็นคนรับใช้ของเทพเจ้า เพราะหากไม่ทำตามก็จะเกิดภัยพิบัติต่างๆ นานา