ค้นหาข้อมูลจากบล็อกนี้

วันเสาร์ที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2555

ซาโลมอน เขียนสุภาษิตในบทที่ 7 กล่าวถึงพฤติกรรมเหล่าภรรยาของตน


ข้อ 1 บุตรชายของเราเอ๋ย จงรักษาถ้อยคำของเรา
จงสะสมบัญญัติของเราไว้กับเจ้า
ข้อ 2 จงรักษาบัญญัติของเรา และดำรงชีวิตอยู่
จงรักษาคำสอนของเราอย่างกับแก้วตาของเจ้า
ข้อ 3 มัดมันไว้ที่นิ้วมือของเจ้า
เขียนมันไว้บนแผ่นจารึกแห่งใจของเจ้า
ข้อ 4 จงพูดกับปัญญาว่า
“เธอเป็นพี่สาวของฉัน”
และจงเรียกความรอบรู้ว่า
“เพื่อนสนิท”
ข้อ 5 เพื่อปัญญานี้จะพิทักษ์เจ้าไว้ให้พ้นจากหญิงชั่ว
จากหญิงสัญจรที่พูดจาพะเน้าพะนอ
ข้อ 6 เพราะที่หน้าต่างบ้านของเรา
เราได้มองออกไปตามบานเกล็ด
ข้อ 7 เราเห็นว่าท่ามกลางคนเขลา
และท่ามกลางคนหนุ่มๆที่เราพิเคราะห์ดูนั้น
ก็มีหนุ่มคนหนึ่งไร้สามัญสำนึก
ข้อ 8 ผ่านไปตามถนนใกล้ทางแยกไปบ้านของนาง
เดินตามถนนซึ่งไปบ้านนาง
ข้อ 9 ในเวลาโพล้เพล้ ในเวลาเย็น
เวลาค่ำคืนและความมืด
ข้อ 10 และนี่แน่ะ หญิงคนหนึ่งมาพบเขา
แต่งตัวอย่างหญิงแพศยาหัวใจเจ้าเล่ห์
ข้อ 11 นางจัดจ้านและหัวเห็ด
เท้าของนางไม่อยู่กับบ้าน
ข้อ 12 ประเดี๋ยวอยู่ถนน ประเดี๋ยวอยู่ที่ลานเมือง
และนางหมอบคอยอยู่ทุกมุม
ข้อ 13 นางฉวยเขาได้และจุบเขา
นางพูดกับเขาอย่างไม่มียางอายว่า
ข้อ 14 “ฉันจำต้องถวายเครื่องสักการบูชา
และวันนี้ฉันได้แก้บนแล้ว
ข้อ 15 ฉันจึงออกมาหาเธอ
เสาะเธอ และฉันพบเธอแล้ว
ข้อ 16 ฉันได้ประดับเตียงของฉันด้วยผ้าคลุม
เป็นผ้าลินินอียิปต์สีต่างๆ
ข้อ 17 ฉันได้อบที่นอนของฉันด้วยมดยอบ
กฤษณา และอบเชย
ข้อ 18 มาเถอะ ให้เรามาอิ่มด้วยความรักจนรุ่งเช้า
ให้เราทำตัวของเราให้ปีติยินดีด้วยความรัก
ข้อ 19 เพราะผัวของฉันไม่อยู่บ้าน เขาไปทางไกล
ข้อ 20 เขาเอาเงินไปถุงหนึ่ง
พอวันเพ็ญเขาจึงกลับมา”
ข้อ 21 นางหว่านล้อมด้วยวาจาโอ้โลม
นางบังคับเขาด้วยคำพูดพะเน้าพะนอ
ข้อ 22 เขาก็ติดตามนางไปทันที
อย่างวัวตัวผู้ไปสู่การฆ่า
หรืออย่างกวางติดแน่น
ข้อ 23 จนลูกธนูปักเข้าไปถึงตับ
อย่างนกรนเข้าไปหาบ่วง
เขาหาทราบไม่ว่า นี่มีค่าถึงชีวิต
ข้อ 24 โอ บุตรชายเอ๋ย บัดนี้จงฟังเรา
และจงตั้งใจต่อถ้อยคำจากปากของเรา
ข้อ 25 อย่าให้ใจของเจ้าหันไปตามทางของนาง
อย่าเจิ่นอยู่ในวิถีของนางนั้น
ข้อ 26 เพราะนางได้ฟัดเหยื่อลงเสียเป็นอันมาก
เออ บรรดาที่นางฆ่าเสียนั้นก็เป็นจำนวนมากมาย
ข้อ 27 เรือนของนางเป็นทางไปสู่แดนผู้ตาย
ลงไปถึงห้วงแห่งความตาย


ในข้อ 14 “ฉันจำต้องถวายเครื่องสักการบูชา และวันนี้ฉันได้แก้บนแล้ว" คือลักษณะของการไหว้รูปเคารพรูปแบบหนึ่ง คือการล่วงประเวณี ในสมัยซาโลมอน น่าจะมีการกราบไหว้รูปเคารพมากกว่าสมัยใดๆ เลยก็ว่าได้ และยังสร้างเสาสูงตรงข้ามเยรูซาเล็มไว้อีกด้วย

ใน 1 พกษ. 11 ข้อ 7 แล้วซาโลมอนได้ทรงสร้างปูชนียสถานสูงสำหรับพระเคโมช สิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนของโมอับ ในภูเขาที่อยู่ตรงข้ามเยรูซาเล็ม

ซาโลมอนมีโอกาสพลาดถึง 1,000 เท่าที่จะหลงเจิ่นไป

ใน สภษ.1:1 สุภาษิตของซาโลมอน พระราชาแห่งอิสราเอล โอรสของดาวิดทรงพระราชนิพนธ์ไว้ และใน บทที่ 25 ข้อ 1 ต่อไปนี้เป็นสุภาษิตของซาโลมอนด้วยเหมือนกัน ซึ่งคนของเฮเซคียาห์ พระราชาแห่งยูดาห์ได้คัดลอกไว้ และใน 1 พกษ บทที่ 4 ข้อ 32 พระองค์ตรัสสุภาษิตสามพันข้อด้วย และบทเพลงของพระองค์มีหนึ่งพันห้าบท นั่นหมายความว่า ซาโลมอนแต่งสุภาษิตเองด้วย