ตามรอยการเดินทางของเปาโล

จากหนังสือ "กิจการของอัครทูต" บทที่ 28
1 ครั้นรอดพ้นภัยแล้ว   พวกเราจึงรู้ว่าเกาะนั้นชื่อมอลตา
2 ฝ่ายชาวพื้นเมืองมีความกรุณาแก่พวกเราอย่างผิดปกติ   เขาก่อไฟรับรองเราเพราะฝนตกและหนาว
3 เปาโลเก็บกิ่งไม้แห้งมัดหนึ่งมาใส่ไฟ   มีงูพิษตัวหนึ่งออกมาเพราะถูกความร้อน   กัดมือของเปาโลติดอยู่
4 เมื่อพวกชาวพื้นเมืองนั้นเห็นงูติดห้อยอยู่ที่มือของเปาโล   จึงพูดกันว่า   “คนนี้คงเป็นผู้ฆ่าคนแน่นอน   ถึงแม้ว่ารอดพ้นจากทะเลแล้ว   เจ้าแม่แห่งความยุติธรรมก็ยังไม่ยอมให้รอดตายไปได้”
5 แต่เปาโลได้สะบัดมือให้งูตกลงไปในไฟ   และหาเป็นอันตรายประการใดไม่
6 ฝ่ายเขาทั้งหลายคอยดูอยู่   คิดว่าท่านจะบวมขึ้นหรือจะล้มลงตายทันที   แต่ครั้นเขาคอยดูอยู่ช้านานมิได้เห็นท่านเป็นอะไร   เขาจึงกลับถือว่าท่านเป็นพระ  
7 เจ้าแห่งเกาะนั้นชื่อปูบลิอัส   มีไร่นาอยู่ใกล้ตำบลนั้น   ท่านได้ต้อนรับเลี้ยงดูพวกเราไว้อย่างดีสามวัน  8 ฝ่ายบิดาของปูบลิอัสนั้นนอนป่วยอยู่   เป็นไข้และเป็นบิด   เปาโลจึงเข้าไปหาท่าน   อธิษฐานแล้ววางมือบนท่านรักษาให้หาย
9 ครั้นทำอย่างนั้นแล้ว   คนอื่นๆที่เกาะนั้นซึ่งมีโรคต่างๆก็มาหา   และเขาก็หายด้วย
10 เขาทั้งหลายจึงให้เกียรติพวกเราหลายประการ   เมื่อเราจะแล่นเรือไปจากที่นั่น   เขาจึงนำสิ่งของที่เราต้องการมาใส่เรือ
11 ครั้นล่วงไปสามเดือน   พวกเราจึงลงเรือกำปั่นซึ่งมาจากเมืองอเล็กซานเดรีย   และค้างอยู่ที่เกาะนั้นในฤดูหนาว   กำปั่นลำนั้นมีรูปราศี   “มิถุน”(แปลว่า  คนคู่)    เป็นเครื่องหมาย
12 พวกเราแวะที่เมืองไซราคิ้วส์จอดอยู่ที่นั่นสามวัน
13 เราออกจากที่นั่นอ้อมไปยังเมืองเรยีอูม   ครั้นรุ่งขึ้นลมทิศใต้ก็พัดมา   วันที่สองจึงมาถึงเมืองโปทิโอลี
14 เราพบพวกพี่น้องที่นั่น   และเขาเชิญเราให้หยุดพักอาศัยอยู่กับเขาเจ็ดวัน   แล้วเราจึงไปถึงกรุงโรม