เปเรศ ผู้ที่บุกทะลวง

เปเรศ ผู้ที่บุกทะลวง ปฐมกาล บทที่ 38

    เปเรศ เป็นชื่อที่หลายคนอาจไม่คุ้น แต่เขามีบทบาทสำคัญอย่างยิ่งในประวัติศาสตร์ความรอดของพระเจ้า

    เขาเป็นบุตรชายคนโตของยูดาห์และทามาร์ เรื่องราวนี้บันทึกไว้ใน ปฐมกาล บทที่ 38—ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากความสัมพันธ์ที่ผิดปกติและไม่เป็นที่ยอมรับของสังคม

    ทามาร์เป็นลูกสะใภ้ของยูดาห์ สามีของเธอซึ่งเป็นบุตรของยูดาห์เสียชีวิต และตามธรรมเนียมเลวิเรตโบราณ ญาติฝ่ายชายต้องรับผิดชอบแต่งงานกับหญิงม่ายเพื่อสืบตระกูล แต่ยูดาห์ไม่ทำตามพันธสัญญานั้น ทามาร์จึงวางแผนปลอมตัว และในที่สุดก็มีบุตรกับยูดาห์เอง

    เมื่อเธอให้กำเนิดบุตร เป็นลูกแฝด ระหว่างการคลอด น้องชายยื่นมือออกมาก่อนและมีด้ายแดงผูกไว้ แต่กลับดึงมือกลับ และพี่ชายก็ “บุกออกมา” ก่อน เหตุการณ์นี้ทำให้เขาได้ชื่อว่า เปเรศ ซึ่งแปลว่า “การบุกทะลวง” หรือ “ผู้บุกออก”

    แม้การกำเนิดของเปเรศจะมาจากสถานการณ์ที่ผิดบาปในสายตาของคน แต่พระคัมภีร์บอกเราว่า พระเจ้าทรงสามารถทำให้สิ่งที่ดูวุ่นวายและน่าละอาย กลับกลายเป็นส่วนหนึ่งของแผนการอันยิ่งใหญ่ เปเรศจึงกลายเป็นบรรพบุรุษของกษัตริย์ดาวิด และในที่สุดก็ถึงพระเยซูคริสต์ องค์พระผู้ไถ่ของเรา (นางรูธ 4:18–22 และ มัทธิว 1:3–16)

    นี่คือภาพสะท้อนของพระคุณและพระสัญญาของพระเจ้า ที่ไม่ขึ้นอยู่กับความดีของมนุษย์ แต่ขึ้นอยู่กับความสัตย์ซื่อของพระองค์ พระเจ้าทรงใช้ทั้งความผิดพลาดและความสำเร็จของผู้คน เพื่อทำให้พระสัญญาที่ให้ไว้กับอับราฮัมและยูดาห์สำเร็จ คือการส่งพระเมสสิยาห์มาช่วยไถ่บาปโลก

    เรื่องของเปเรศจึงสอนเราว่า ไม่มีอดีตใดที่พระเจ้าทรงแก้ไขไม่ได้ และไม่มีเส้นทางใดที่พระองค์ไม่สามารถใช้เพื่อสำแดงพระประสงค์ของพระองค์